Rinus VeeKay PR

Column

veekay niet meer in indycar, verontwaardiging terecht of niet?

Veekay en zijn management moeten in de spiegel kijken na vertrek bij ECR

6 oktober om 10:00

Woedend was hij. Arie Luyendijk, een absolute legende in IndyCar, vond het bij Ziggo Sport ‘onacceptabel’ hoe Rinus van Kalmthout, in de VS beter bekend als Rinus Veekay, door het team van Ed Carpenter Racing (ECR) kort na het seizoenseinde aan de kant werd geschoven. Maar is deze boosheid wel terecht? 

Maandenlang ging Veekay ervan uit zijn aflopende verbintenis met ECR te verlengen. Stomverbaasd was de Nederlander dat het Amerikaanse team op het laatste moment alsnog koos voor Alexander Rossi en hij dus zonder plek voor ‘25 kwam te zitten. Direct was er het besef: Het gaat nu wel heel moeilijk voor Veekay worden om fulltime coureur in IndyCar te blijven.

Veekay heeft geen onuitwisare indruk gemaakt

Naar de exacte reden van de scheiding is het gissen. Het zou zomaar kunnen zijn dat teambaas Ed Carpenter na vijf seizoenen met Veekay tot de conclusie was gekomen dat de Nederlander zijn plafond had bereikt. Laten we eerlijk zijn: Een onuitwisbare indruk had de enkelvoudig racewinnaar in IndyCar afgelopen seizoen niet gemaakt. Ook in 2024 lukte het Veekay niet om te excelleren in de Indy 500; een wedstrijd die hem naar eigen zeggen op het lijf is geschreven.

Opnieuw een knullig optreden van Veekay na één van de vele pitstops tijdens die iconische race maakten hem ook dit jaar kansloos voor een goede uitslag. Vast tot ergernis van Carpenter, die weet dat zijn auto op ‘normale’ circuits geen uitblinker is, maar in Indianapolis altijd wel. Alleen, met Veekay in de wagen betaalt zich dat al jaren niet uit. Met Alexander Rossi heeft ECR nu een opvolger gevonden die weet hoe het is om de Indy 500 te winnen. De Amerikaan deed dat tenslotte in 2016. Kortom, Rossi is een behoorlijke upgrade ten opzichte van Veekay.  

Veekay moet naar zijn management kijken

De verontwaardiging over het besluit van ECR is dan ook totaal onterecht. Want natuurlijk had ECR alle recht om te kiezen voor een andere coureur dan Veekay. Zijn verbintenis was afgelopen en er was geen krabbel gezet onder een nieuw contract. Dan heb je als team geen enkele verplichting, ook al is de rijder in kwestie in de veronderstelling dat hij langer voor ECR uit zou komen.

Veekay zou zich moeten richten op zijn management, dat blijkbaar de verkeerde verwachtingen bij de Nederlandse coureur heeft gewekt en buitengewoon naïef heeft opgetreden. Alle kaarten op één partij zetten is nooit slim. Tenzij - en dat wordt door zijn entourage ontkend - alleen ECR interesse in Veekay had.

Wie de Amerikaanse pers erop naslaat ziet Veekay niet tot nauwelijks genoemd worden als kandidaat bij welk team dan ook. Laten we er bovendien niet omheen draaien. Stel dat Veekay wél op het punt had gestaan om een nieuw contract bij ECR te teken en juist op dat moment klopte het topteam van Chip Ganassi Racing bij hem aan. Had hij dan gezegd: ‘Nah, ik teken liever bij ECR’? Uiteraard niet.

Neemt niet weg dat de situatie voor Veekay behoorlijk vervelend is. Naar verluidt zou hij in ‘25 wel ergens mogen instappen om alleen de Indy 500 te rijden. Maar een volledig seizoen in IndyCar wordt met de dag onwaarschijnlijker.